'Gwen! Kom hier!', riep een luide stem. 'Ik ben bezig!', schreeuwde iemand anders. Er kwam een man tevoorschijn, met lang, lichtblond haar. 'We hebben je niet in huis genomen zodat je hier de boel op stelten kon zetten!.', riep de blonde man. 'Lucius, rustig.', suste een vrouw. Een meisje kwam aangelopen. Haar dikke donkerbruine krullen dansten op en neer. 'Nee, jullie hebben me in huis genomen omdat mijn moeder niet voor me kon zorgen.', siste ze. Lucius rolde met zijn ogen. 'Ja, je hebt een hoop van haar trekjes overgenomen.' Gwendolyn, het meisje met het donkere haar, dacht terug aan vroeger, toen ze altijd op de tweede plaats kwam. Eerst Draco, dan zij. Lucius had haar al eens een keer een mep gegeven toen ze klein was en speelde met wat Galleons. 'En trouwens, ik ben al klaar met pakken.', zei Gwendolyn. 'Draco? Ben jij klaar?', riep Lucius. 'Jaja!', klonk een ongeduldige stem. Een jongen met even lichtblond haar als zijn vader kwam aanlopen. 'Gaan we nog?', snauwde hij. Lucius keek chagrijnig voor zich uit. Hij trok zijn mantel aan. 'We gaan.', zei hij nors.